Λιλιπούτειος

Της έστειλε τη σκέψη του

κι αυτή τον τοποθέτησε

στο γείσο του ψάθινου

Κρατήσου του είπε

και του ’δειξε

την κόκκινη κορδέλα

Κολύμπησαν ώρα πολλή

ως το μεγάλο βράχο

Στη θαλασσινή σπηλιά

δρόσισαν τα φλογισμένα

χάρηκαν τα κρινάκια

στους αμμόλοφους

τους χάιδεψε το κύμα

Όταν ο ήλιος δεν μπορούσε

άλλο πια να κρατηθεί

αγαπηθήκανε

Πάνω που έπεσε η σκοτεινιά

γύρισε η σκέψη πίσω

Όλη τη νύχτα εκείνος

τη ζητούσε