«Αποχωρώ»

Μα, τι  νόμισες πως είναι το ποίημα 

και πυροβόλησες μ’ αυτή την κρύα λέξη;

Έρωτας είναι το ποίημα, όχι διάλεξη.

Πονάνε οι σύνδεσμοι,

τα σημαινόμενα και τα σημαίνοντα,

κι εκείνες οι σιωπές που το τυλίγουν

γίνονται κόκκινες, οι σιωπές.

Κοινωνία συναισθημάτων, είναι το ποίημα.

Δεν είναι εύκολο, κάθε φορά, να ελέγχεις την απόχρωση,

ενίοτε γίνεται ερυθρή, ερχόμενη από το ιώδες.

Άλλες φορές αρνούνται οι λέξεις τη χροιά του ήχου τους,

δεν ξεχωρίζουν τις αγάπες.

Μήτε τα φιλιά τα διαχωρίζουν σε φίλια και άλλα,

σκιρτάνε  τα φωνήεντα, πάλλεται ο στίχος.

Μα, τι νόμισες πως είναι το ποίημα;

ατσάλι; 

Άνθρωπος είναι το ποίημα.